یاد خدا وکوتاهی در آن
کوتاهى در ذکر خدا، بر هیچ کس روا نیست
امام على« علیه السلام »فرمود: «یا کمیل انّه لا تَخلو من نعمت اللّه عزوجلّ عندک و عافِیَته، فَلا تخلو من تحمیده و تمجیده و تسبیحه و تقدیسه و شکره و ذکره على کلّ حال»: اى کمیل، تو هیچ گاه از نعمت و عافیت خداى عزوجل بى بهره نیستى، پس در هیچ حال از ستایش و تمجید و تسبیح و تقدیس و شکر و یاد او دست برندار.(۱)
تفکر در نعمتهاى الهى راهى به سوى نجات
باز امام على« علیه السلام » فرمود: «لو فکروا فى عظیم القدره وجسیم النعمه لرجعوا الى
الطریق، و خافوا عذاب الحریق ولکن القلوب علیلهٌ و البصائر مدخولهٌ» :اگر درباره قدرت عظیم و نعمتهاى بزرگ و بى شمار خداوند مى اندیشیدند بى گمان به راه(راست) بر مى گشتند و از عذاب سوزان مى ترسیدند. اما دلها بیمار و دیدگان معیوبند.(۲)
اوّلین نعمت الهى
«قالَ رسول الله « صلى الله علیه وآله »: قل: ما اوّل نعمهٍ أبلاک اللّه عزوجل و أَنعم علیک بها؟
قالَ: أن خَلَقَنى جلّ ثنائه و لم أَکُ شیئا مذکورا، قال: صَدقْتَ»: پیامبر« صلى الله علیه وآله » فرمود: بگوببینم، نخستین نعمتى که خداى عزوجل، تو را به آن آزمود و به وسیله آن تو را نواخت چیست؟ عرض کرد: اینکه خداوند (جلّ ثنائه) مرا از هیچ آفرید، فرمود: راست گفتى.(۳)
(۱) میزان الحکمه باب ۳۹۰۰ ح ۲۰۳۳۹، به نقل از بشاره المصطفى.
(۲) نهج البلاغه خطبه ۱۸۵.
(۲) میزان الحکمه ب ۳۹۰۲ ح ۲۰۳۵۳ ، به نقل ازنورالثقلین : ۸۵/۲۱۳/۴