آثار و برکات یاد مرگ
امام صادق علیه السلام فرمود:
«ذکرُ الموت یُمیتُ الشّهواتِ فىِ النَّفسِ و یَقْلَعُ مَنابِتَ الغفلهِ ویُقوّىِ القلبَ بمواعدِاللّه و یُرِقُّ الطَّبْع و یَکسِر أعلامَ الهَوى و یُطفىء نارَ الحرصِ و یُحقّرُ الدّنیا»:
۱- یادمرگ،خواهش هاى نفسانى را می میراند،
۲- رویشگاه هاى غفلت را ریشه کن مى کند
۳- دل را به وعده هاى خدا نیرو مى بخشد
۴- طبع را نازک و رقیق مى سازد
۵- پرچم هاى هوس را در هم مى شکند
۶- آتش آزمندى را خاموش مى سازد
۷- و دنیا را در نظر کوچک مى کند.۱
تحصیل آمادگى براى مرگ و عوالم آخرت در پرتو آثار و برکات فوق امکان پذیر است؛ چرا که با تحقق موارد مذکور در پرتو یاد مرگ، موانع و خطرات زیادى از سر راه انسان برداشته مى شود و آنها عبارتند از:
خطر شهوات و هواهای نفسانی، غفلت و بى خبرى، ضعف اعتقاد به وعده هاى الهى، قساوت قلب،حرص و علاقه شدید به دنیا و مظاهر آن، و بزرگ شمردن دنیا. که غلبه بر هر کدام از آنها به ویژه حرص شدید به دنیا و مظاهر مادى آن در حد خودش پیروزى مهمى در زمنیه خودسازى و مبارزه با نفس به شمار مى رود و براى خودش آثار زیادى دارد.
امام علی علیه السلام فرمود: «من أَکثر ذِکرَ الموتِ رَضِىَ من الدّنیا بِالیسیرِ»: هر که مرگ را بسیار یاد کند، به چیز اندک از دنیا راضى مى گردد.۲
۱- میزان الحکمه ج۱۲ (مترجم) ب۳۷۲۸ ح۱۹۱۴۸
۲- نهج البلاغه، حکمت۳۴۹
@یاد_مرگ_و_برکات_آن